Czaplinek jest to niewielka miejscowość, w zasadzie miasto, w województwie zachodniopomorskim, ulokowane nad jeziorami – Drawsko i Czaplino. Niedaleko Bornego Sulinowa, Kłominai Szczecinka. Dawniej zwany był Tempelbork, niem. Tempelburg. Taka niepozorna mieścina można powiedzieć, jak wiele w Polsce. Kilka budynków, jedna główna ulica plus kilka odnóg. Sklep, bar i rynek. A na rynku ratusz i fontanna. A także drewniane rzeźby m. in. bobra i wiewiórki. Jednymi z głównych atrakcji miasta są przystanie nad jeziorami.
Ale jest też coś unikatowego w tym niepozornym mieście liczącym ponad 7 tys. mieszkańców. Otóż jest kościółek, zwany przez mieszkańców „małym kościółkiem”, o którym Lemur dowiedział się od Pani w Informacji Turystycznej (jedno z lemurowych natręctw to wizyta w ITku). Do ITka Lemur zaglądnął po pierwsze dlatego, że był otwarty, a po drugie dlatego, że nie wiedział gdzie ma spać – i chciał się zapytać o miejscowe pola namiotowe. Miła Pani z IT powiedziała, że owszem w okolicy jest mnóstwo pól namiotowych i co więcej dała kilka mapek. Później okazało się, że mapki były już dawno nieaktualne, a z owych „mnóstwa pól” działało jedno i było mocno oblegane. Jednak Miła Pani powiedziała jeszcze o możliwości zwiedzenia kościółka pw. Świętej Trójcy, w którym umieszczony jest unikalny, zarówno w skali krajowej, jak i europejskiej, baldachimowy ołtarz w stylu barokowym. Ów baldachim jest drewniany, wsparty na sześciu kręconych nogach, na których szczycie umieszczone są również drewniane anioły. Obraz w ołtarzu to kopia dzieła Rubensa pt. „Święta Trójca”. Kościółek jest niewielki, niepozorny, usytuowany na wzniesieniu i orientowany. Pierwotnie zbudowany w stylu romańskim, jednak wielokrotnie przebudowywany. Naprawdę warto tu zajrzeć, chociażby tylko na chwileczkę.
Z Czaplinka, Lemur, udał się w stronę północną, jakieś 10 km dalej, do Drawska Pomorskiego, gdzie są ruiny starego zamku (przy okazji będące filią Muzeum Motoryzacji i Techniki w Otrębusach k. Warszawy), jest też pewien bar. Bar, a w zasadzie knajpa przydrożna, koło sklepu. Całkiem niepozorny budynek, nie da się pomylić. Byliśmy już dosyć głodni, jednak ów bar nie napawał optymizmem. Po pierwsze jego wygląd zewnętrzny i wewnętrzny nie był jakiś szczególny. A po drugie dlatego, że właściciel stwierdził, iż wszystkie kucharki tudzież kucharze oraz kelnerki udały się do domów i dlatego to on przygotuje nasz posiłek. Od razu stanęły mi przed oczami dantejskie sceny z udziałem kucharzy, właścicieli lokali i naczelnej kucharki Polski – Magdy Gessler w programie „Kuchenne rewolucje”. O jakże się myliłam! To był jeden z najlepszych posiłków jakie jadłam w swoim życiu. Przeżycie niemal mistyczne. Po pierwsze pierwszy raz w życiu jadłam sielawę. Po drugie dlatego, że były to świeże ryby, usmażone w punkt. Ich mięso odchodziło od ości, a skórka byłą chrupiąca. Do tego były w towarzystwie frytek i surówki, ale też regionalnego piwa z dodatkiem miodu drawskiego. I ten miód był wyczuwalny w każdym łyku! Dlatego też z całego serca polecam to miejsce! Jeśli będziecie kiedyś w Starym Drawsku lub w najbliższych okolicach wpadnijcie koniecznie na sielawy!
Stąd też prośba do was! Nie lekceważcie polskich miast, miasteczek i wsi, bo możecie trafić na prawdziwe perełki! Tak samo nie skreślajcie od razu obskurnych, na pierwszy rzut oka, barów, gdyż mogą się w nich kryć prawdziwe talenty i pyszne potrawy. A czy wam udało się kiedyś przypadkowo trafić na naprawdę fajne miejsce, cenne zabytki ukryte gdzieś w cieniu lub zniewalająco pyszne jedzenie w miejscu, które na to nie wyglądało? Pochwalcie się w komentarzach!
